“You must have spirit.” ประโยคแรกที่เป็นคำสอนของท่านอาจารย์ประเสริฐ ท่านพูดเน้น พูดย้ำว่า
คุณต้องมี คุณต้องมี คุณต้องมี สำหรับการเรียนในระดับปริญญาเอก มหาวิทยาลัยศิลปากร
“I
have it.” เป็นประโยคแรกที่ข้าพเจ้าตอบกับท่านอาจารย์ประเสริฐ และขอสัญญาว่า “I have spirit all my life.” ไม่ว่าจะเป็นชีวิตในการเรียน การทำงาน หรือการอยู่ร่วมกันในสังคมก็ตาม เพื่อพัฒนาตน
พัฒนาผู้เรียน พัฒนาการศึกษาไทยให้ก้าวหน้า และมีความเข้มแข็งมากขึ้น
“การเป็นส่วนหนึ่งของการพัฒนาการศึกษาไทย” คงไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับครูตัวเล็กๆ
อย่างข้าพเจ้า แต่ก็ไม่ใช่เรื่องยาก ถ้าเราจะเริ่มต้น สำหรับการเริ่มต้นที่ใกล้ตัวครูที่สุด
คงหนีไม่พ้น การพัฒนาผู้เรียน โดยเฉพาะการแสดงบทบาท หน้าที่ของครูในการจัดกิจกรรมการเรียนการสอน
ครูพยายามหา กลยุทธ์
ยุทธวิธีในการสอนเพื่อให้ผู้เรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงตามเป้าหมายที่กำหนดไว้ แต่สิ่งนี้เป็นตัวชี้วัดความสำเร็จของการศึกษาไทยใช่หรือไม่ “คุณครูครับ....ผมไม่มีกลุ่มครับ เพื่อนไม่ให้ผมเข้ากลุ่มด้วย ฮือๆๆ” คำพูดของเด็กชายผู้มีผลการเรียนดี แต่มีนิสัยขี้โวยวาย เจ้าอารมณ์ ชอบแกล้งเพื่อน สะท้อนให้ข้าพเจ้าเห็นว่าการเป็นคนเรียนเก่ง มีผลการเรียนดี ก็ไม่ได้ช่วยให้อยู่ร่วมกับผู้อื่นได้ดีและมีความสุข จะเห็นได้ว่าเด็กเรียนเก่งอย่างเดียวไม่สามารถวัดความสำเร็จของการศึกษาไทยได้อย่างแท้จริง ตามเป้าหมายของการจัดการศึกษาไทยที่ว่า ต้องพัฒนาเด็กไทยทุกคนให้เป็น "คนเก่ง คนดี และมีความสุข" โดยมีการพัฒนาที่เหมาะสมกับช่วงวัย เต็มตามศักยภาพ และตรงตามความต้องการ ทั้งในด้านสุขภาพร่างกาย จิตใจ ปัญญา ความรู้และทักษะ คุณธรรมและจิตสำนึกที่พึงประสงค์ จากสถานการณ์ของเด็กชายเป็นตัวบ่งชี้ถึงปัญหาที่เกิดขึ้น คือผู้เรียนขาดทักษะชีวิต ที่เป็นความสามารถของบุคคลในการจัดการกับปัญหาต่างๆ รอบตัวในสภาพสังคมปัจจุบัน และขาดการเตรียมพร้อมสำหรับการปรับตัวกับปัญหาที่จะเกิดขึ้นในอนาคต
ดังนั้นหน้าที่ของครูคงไม่ใช่ผู้จัดกิจกรรมการเรียนการสอนตามเนื้อหาสาระในกลุ่มสาระการเรียนรู้ของตนเท่านั้น ครูต้องออกแบบกิจกรรมการเรียนการสอนที่เสริมสร้างทักษะชีวิตสำหรับผู้เรียน โดยการบูรณาการในกลุ่มสาระการเรียนรู้ หรือจัดแทรกในกิจกรรมพัฒนาผู้เรียน ซึ่งองค์ประกอบของทักษะชีวิตที่สำคัญที่จะสร้างและพัฒนาเป็นภูมิคุ้มกันชีวิตให้กับผู้เรียนนั้น มี 4 องค์ประกอบหลักได้แก่ 1.การพัฒนาให้ผู้เรียนเกิดความตระหนักรู้ เห็นคุณค่าในตนเองและผู้อื่น 2.การคิดวิเคราะห์กระบวนการตัดสินใจและแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ 3.การจัดการกับอารมณ์ ความเครียด 4.การสร้างสัมพันธภาพที่ดีกับผู้อื่น ผู้เรียนจะมีทักษะชีวิตหรือไม่นั้น สังเกตได้จากความสามารถในการเผชิญกับสถานการณ์ ปัญหาต่างๆ และการวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงความคิด ความเชื่อ การรู้คิด การเชื่อมโยงความคิดและการแสดงพฤติกรรมอย่างต่อเนื่องหลังจากการเรียนรู้
จะเห็นได้ว่าครูไม่ได้มีหน้าที่สอนในเนื้อหาสาระทางวิชาการเท่านั้น แต่มีอีกหลายเรื่องที่ครูต้องสอน ที่ครูต้องทำ ครูเป็นผู้มีบทบาทสำคัญในการกระตุ้น หรือแนะแนวทางให้ผู้เรียนเกิดทักษะชีวิต ทักษะชีวิตจึงมีความสำคัญสำหรับผู้เรียนมากในสังคมปัจจุบัน ถ้าผู้เรียนมีสิ่งนี้จะทำให้ผู้เรียนเติบโตไปเป็นคนไทยที่เป็นคนเก่ง คนดี และมีความสุขได้อย่างแน่นอน ถือเป็นความสำเร็จของการศึกษาไทยก้าวหนึ่ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น